Aleksander von Minutoli

Baron Aleksander von Minutoli należał do największych śląskich kolekcjonerów i znawców sztuki. Przez wiele lat związany był z Biedrzychowicami, miejscowością położoną pomiędzy Lubaniem a Gryfowem Śląskim. Baron był potomkiem włoskiej arystokratycznej rodziny, która w XVII w. przewędrowała z Włoch do Szwajcarii, w II połowie XVIII w. osiedliła się w Prusach. Aleksander von Minutoli urodził się 26 grudnia 1806 r. w Berlinie, jako trzeci syn barona Henryka, generała dywizji, guwernera księcia Karola, a następnie księcia Wilhelma, późniejszego cesarza Niemiec. Matka Aleksandra pochodziła z brandenburskiej rodziny von Woldeck. Po ukończeniu klasycznego gimnazjum w Berlinie Aleksander rozpoczął studia prawnicze w Bonn, które ukończył z powodzeniem. W 1852 r. uzyskał doktorat z filozofii na uniwersytecie w Getyndze.

Już w okresie studiów, jak i też później, wolne chwile przeznaczał na piesze wycieczki po Niemczech, wykorzystując podczas nich swoje talenty artystyczne. Minutoli rysował i opisywał napotkane zamki, pałace i kościoły. Ważnym momentem w jego życiu była podróż do Włoch, gdzie narodziła się jego pasja kolekcjonerska. Po powrocie z Włoch w 1840 roku baron pojął pracę urzędniczą jako radca stanu w Legnicy, a pięć lat później został komisarzem królewskim Prowincji Śląskiej. W służbie państwowej pozostał Minutoli do 1876 roku. Początkowo mieszkał w Legnicy w starym domu zwanym Pająkiem. Pokoje jego mieszkania stale zapełniały się nowymi eksponatami, nabywanymi systematycznie podczas licznych podróży. Gdy mieszkanie nie było wstanie pomieścić szybko rosnącej kolekcji, król Fryderyk Wilhelm IV odstąpił baronowi jedno ze skrzydeł legnickiego zamku. Ponad 3000 obiektów zostało podzielonych na kilka grup tematycznych w celu ułatwienia zwiedzania muzeum. Część wystawiennicza znajdowała się w amfiladzie z 18 pokoi, a zbiory zostały podzielone na trzy główne kategorie: kolekcja dzieł sztuki, zabytków historycznych i obiektów technicznych. Poza stałą ekspozycją w Legnicy eksponaty można było obejrzeć we Wrocławiu i Berlinie.

W 1863 roku baron Akexander nabył znaczną posiadłość ziemską, w skład której wchodziły Biedrzychowice, Rajsko, Grodnica i Zapusta. Siedzibą stał się biedrzychowicki pałac, w którym kolekcjoner umieścił swoje bogate zbiory. W 1869 r. na wzgórzu obok pałacu wybudował Wieżę Woldecka (WoldeckTurm), na pamiątkę wuja Ernesta von Woldeck, po śmierci którego dodał nazwisko matki do swojego ojcowskiego. Wieża oprócz walorów widokowych stała się również magazynem dla części zbiorów. W latach 1875-1878 zrekonstruował zamek Rajsko, wykorzystując liczne oryginalne średniowieczne detale architektoniczne. Wnętrza nowego obiektu szybko zapełnił swoimi zbiorami, jednocześnie udostępniając je zwiedzającym.
Alexander von Minutoli należał w swoim czasie do największych śląskich kolekcjonerów. Oblicza się, że w 1845 roku jego zbiory obejmowały 3687 pozycji, podczas gdy w 1872 roku już 6053. W kolekcji znajdowały się m.in. wyroby ceramiczne (617), szklane (1207), metalowe (436). Ceramikę reprezentowały wyroby egipskie, rzymskie, etruskie, a także późniejsze z okresu średniowiecza i renesansu. Ozdobą zbioru były weneckie wyroby szklane szlifowane i malowane. Wśród zbiorów znajdowało się 580 pozycji pieczęci niemieckich cesarzy, królów, biskupów, a także miejskich i kościelnych. Katalog z roku 1872 podaje 374 sztuki starożytnych monet oraz liczne zegary, unikalne meble i spory zbiór białej broni.
W jego kolekcji szczególną rolę odgrywał zbiór obrazów malarstwa renesansowego i barokowego. Spośród obrazów niemieckich należy wymienić dzieła takich mistrzów jak: Lucas Cranach, Albrecht Altdorfer, Mathias Grünewald, Hans Holbein Młodszy. Szkołę włoską reprezentowały dzieła Bernarda Pinturicchiego, Andrea Mantegna, Guido Renie, Paolo Veronese i innych. Na malarstwo flamandzkie składały się dzieła Johanna Breughla, Petera Paula Rubensa, Antona van Dycka i Fransa Halsa. Ozdobą zbiorów były prace mistrzów francuskich takich jak: Nicolas Paussina, Fransois Clivet czy Antoine Pesne.
Po odejściu ze służby państwowej Alekander von Minutoli przestał zbiory powiększać, a w końcu zdecydował się na ich sprzedaż. Część nabył do królewskiej kolekcji rząd pruski, a część została sprzedana w 1875 r. na aukcji w Kolonii – łącznie 7200 pozycji. Wiele jednak nadal pozostało w Biedrzychowicach i stanowiło ozdobę pałacu. Baron Aleksander von Minutoli-Woldeck zmarł 17 grudnia 1887 r. w Biedrzychowicach.